اگر از ما بپرسند که دشمن اصلی امام علی (علیه السّلام) چهکسی بود، احتمالا پاسخ خیلی از ما، معاویه خواهد بود. ولی دقت کنید، پاسخ این سوال برای کسانی آسان است که هزار و چهارصدسال پس آن قضیه زندگی میکنند و مطالب بسیاری راجع به آن شنیده و یا خواندهاند و با زوایای قضیه آشنا شدهاند.
امّا اگر به تاریخ مراجعه کنیم، این قضیه برای خیلی از مردم آن زمان ساده نبوده است و حق بر بسیاری از مردم، مشتبه شده بود و این مسأله، یکی علل ضعیفشدن سپاه امام علی (علیه السّلام) بود.
علّت این سردرگمی مردم، این بود که معاویه خودش را در ظاهر، انسان متعبّدی نشان میداد و سعی میکرد برای همهی کارهایش، توجیه دینی پیدا کند و مردم را فریب دهد.
برای اینکه بفهمید قدرت عوامفریبی معاویه چقدر بالا بود، کافی است که جنایات او را به با جنایات یزید مقایسه کنید. معاویه، حکومت امام علی (علیه السّلام) را تضعیف کرد و به عقب راند، امام حسن (علیه السّلام) را به شهادت رساند، محمد بن ابی بکر(فرزند خلیفه اوّل) و دهها تن از صحابه را به شهادت رساند، امّا آب از آب تکان نخورد، در حالی که یزید، تنها امام حسین (علیه السّلام) را به شهادت رساند، امّا چون قدرت عوام فریبی او، پایین بود، تمام جهان اسلام را تکان داد و پایههای بنی امیّه سست شد.
جمع بندی: بسیاری از اوقات، دشمن خباثت خود را پنهان میکند و ما نباید گول ظاهر آن را بخوریم.
پ.ن: برای مطالعه راجع به سردرگمی مردم در عصر امام علی (علیه السّلام)، ر.ک: موسوعه التاریخ السلامی،محمدهادی یوسفی غروی، ج5، وقایع قبل و حین جنگ صفّین.
درباره این سایت